De wereld draait door maar wij zijn even afgestapt

Als je na een aantal dagjes afgezonderd in de kliniek
Wordt losgelaten in de 'echte wereld'.
Bekijk je de mensen, en hun drukke gedoe, ... als toeschouwer.
Alsof de wereld nog doordraait maar wij even zijn afgestapt.

Drummen voor de kassa. Haantjesgedrag voor het rode licht.
De voorpagina's op de krant. De reclame op televisie. 
Het is allemaal zo hol en onbelangrijk.
Op die manier worden belangrijke dingen banaal en banale dingen belangrijk. 

Wie Jan Mulder zijn pree betaald.
Of Bart DW in NY krijgt uitgelegd dat België niet de hoofdstad is van Vlaanderen.
Welke deus ex machine we optrommelen om de Griekse tragedie te vermijden.
U doet maar, wij blijven nog even op onze halte: 'The Restaurant at the end of the Universe'

Vroeg of laat stappen we wel terug op.
Al is het maar omdat onze zoon nog niet doorheeft dat we zijn afgestapt.
Toch springen we niet op de eerste de beste wereld die passeert.
Eens kijken wanneer "De Wereld Van Sofie" onze halte aandoet...

-----------------------
If after a few days secluded in the hostpital
You are released again into the "Real world"
We look at the people, their business...  as a spectator.
As if the world is still spinning but we got off for a while

Pushing in line at the cashier, machismo at the red light
The front pages of the newspaper.  Commercials on TV
It all is so hollow and meaningless
In this way, what used to be important becomes futile and what used to be futile becomes important

Whatever happens in the world, Grexit, elections...
Continue, but we are staying at this stop for a while ...

Sooner or later we will get back on
Even if only because our son does not realize yet that we got off..
But we won't jump on the first world that passes by...
First we will see what the new "world of Sofie" will be...