Wat we niet gaan missen

-Het piepen van de zetelbedden
-Je patatjes en vlees opeten op van die piepkleine bordjes
-Dat Stroganoff ook als een groente aanzien wordt.
-Ping ping pong
-koude koffie
-koud eten
-7 pampers wisselen op een nacht, allemaal vol
-Ons gezin weer bijna allemaal op een andere locatie slapen
-de jeuk
-dat geen enkel spelleke of puzzel van de afdeling volledig is
-plastieken handschoenen aandoen om een poepje af te vegen
-de kabels en de paal
-gevloek van de verpleging op de niet-werkende laptops
-een spaghetti van 9 euro moeten weggooien na 5 happen
-de deuren van de toiletten in GHB
-3 keer per dag het afwasmachien in- en uitladen
-onze handen altijd vol wondjes van het voortdurend wassen en ontsmetten
-halverwege Gasthuisberg realizeren dat we geen Emla gesmeerd hebben en dat nog gauw op de parking in de auto foefelen
-onze slaapkamers vol met koffers om elk moment te kunnen vertrekken
-X-en op al dat eten in onze frigo dat Sofie niet meer mag hebben
-Voor elke kleine uitstap de auto inladen alsof je voor 14 dagen naar Frankrijk vertrekt
-knuffels elke week wassen
-Doodmoe 's avonds na een uur slaapliedjes zingen, en ze slaapt nog niet, jezelf gaande houden met de gedachte dat je andere ouders van de afdeling kent die niet meer voor hun kindjes kunnen zingen omdat ze er niet meer zijn...
-leven in een wereld waar zoveel afschuwelijk ondraaglijk onrechtvaardige dingen gebeuren met kinderen