Over durven je beter voelen...

Nog een beetje een op en neer dagje.  Na een goede nacht en een goede morgen, zakt ze weer in deze voormiddag.  Ze blijft klagen over buikpijn, maar stoelgang en alle buikgeluiden zijn perfect normaal...  Dokters nemen toch maar eens een staaltje van de urine, maar ook geen blaasontsteking.

Weeral een lange dut over de middag.  Dutjes zijn nog steeds zeer zeldzaam, want tegen haar principes, maar cisplatinum krijgt ze toch iedere keer zo ver...

In de namiddag wordt het moeilijk - omdat het tijd wordt om zich terug wat beter te voelen.  Als Sofie zich slecht voelt of heeft gevoeld, kruipt ze in een cocon en daar blijft ze dan voor alle zekerheid lang genoeg zitten, ook als ze zich toch al wat beter voelt.  Haar sterke kop heeft besloten in de cocon te blijven...
En dan is het aan de mama en papa om aan te voelen of ze zich echt slecht voelt of dat ze uit voorzichtigheid in haar coconnetje blijft...  We leren de tekenen beter en beter lezen:  is haar gezicht vaal of niet,  welke kleur hebben haar lippen, kan er af en toe een lachje af.  is ze nieuwsgierig,...
Deze namiddag is zo'n situatie. Het eerste ietsie pietsie stapje terug is het moeilijkste.  Mama heeft een minion sleutelhanger meegebracht en die krijgt ze als ze 2 slokjes melk drinkt.  2 slokjes melk lijkt zo futiel maar is op dat moment een grote symbolisch obstakel na 2 dagen niks te eten of drinken.
Na dit aankondigen van de beloning is ze dan eerst boos, dan verdrietig.  We hebben het nu ergens anders over, maar melkje en sleutelhanger staan binnen handbereik.  We herinneren haar aan de eerste keer cisplatinum toen het terug drinken haar ook beter deed voelen.  En dan hebben we het een half uur ergens anders over, terwijl op de achtergrond Sofie haar interne strijd voert.  Na een half uur vraagt ze dan "melkje?".  Nog niet victorie kraaien tot de 2 slokjes effectief binnen zijn.  En dan krijgt ze haar beloning, die ook de volgende fase inluidt: iets leuk nieuw om mee te spelen om haar verder los te krijgen...  Ik laat ze ook haar nieuwe nagellakjes op mama haar nagels testen.  Ze geniet ervan en komt los.

Dan heeft mama honger.  Ze suggereert een appel en wil zelf ook een stukje, daar heeft ze al sinds gisteren goesting in.  Maar de appel smaakt niet want ze heeft een vieze smaak in haar mond. Er ligt een laagje witte smurrie op haar tong.  We krijgen het niet weg door tanden te poetsen.  De deur van de cocon stond nog open en ze maakt zich klaar om er terug in te kruipen...  Wat een teleurstelling, nu had ze goesting in eten en het smaakt niet door die stomme tong...
De rest van de dag gaat over oplossingen zoeken voor die tong, mama en papa denken dat het is van 2 dagen niet te eten en de chemo.  Sofie besluit terug van dan maar niet te eten of te drinken...
Maar wel terug actiever,,,'

Uiteindelijk dan toch nog flink melk gedronken, maar alles er terug uit gekomen...  Te veel ineens?

We mochten eigenlijk vandaag al naar huis, maar omdat de spoeling moet doorlopen tot slaaptijd, besluiten we om tot morgen te blijven.  Sofie is het daar niet mee eens ze wil/durft morgen nog niet naar huis.  Weer een schil van het coconnetje om door te kruipen...