Niet op haar kamer te houden - couldn't keep her in her room

Al weer een pak beter vandaag.  Ze heeft nog wel pijnstilling aanhangen, maar die zijn we nu aan het afbouwen.  Haar tater is weer volledig terug en ze is weer niet te vinden op haar kamer.  Ofwel zit ze in de knutselzaal, ofwel nodigt ze haar eigen uit op de kamer van haar vriendinnekes om daar te gaan kleuren.  Wel schattig, zo twee kale meisjes samen op een ziekenhuisbed aan weerskanten van het bedtafeltje, samen dezelfde tekening kleuren terwijl hun respectievelijke knuffels zagen dat het goed was...

Woensdagnamiddag is ook de kookactiviteit in de knutselzaal.  Vandaag hebben ze confituur gemaakt.  Ook leuk voor de ouders, want wij mogen er dan niet bij, en houden dan met z'n allen samen op de gang de wacht voor het geval ze ons nodig zouden hebben.  Wee beginnen de meeste vaste klanten nu ook al te kennen, dus hebben zelf ook onze babbel dan.

Hopelijk mogen we morgen naar huis, want maandag moeten we er al terug staan.  Ze drinkt terug wat, maar heeft nog niet gegeten want een of andere slimme dokter had vandaag tegen haar gezegd dat dat nog niet moest... (alhoewel het volgens ons al wel gekunnen had).

Hier is een filmpje van Sofie die zichzelf na doet als ze veel zieker is:  merk op het vingertje dat dan als enigste communicatiemiddel dient en het zielige gezicht dat ze er dan bij trekt.  Wat een relativeringsvermogen, zo lachen met haar eigen miserie een paar dagen geleden.

Again a lot better today.  She is still getting continuous pain medication, but that is being lowered.  She is again very chatty and can never be found in her room.  She's either in the play room or she invites herself to her new friend's room to go play or color there with them.  Quite cute, two bold girls together in one bed on either side of the bed table, colouring on the same drawing while their respective stuffed animals see that things are good.

Wednesday afternoon is also the cooking activity: today they made marmelade. Also nice for the parents, because during this activity, we are not allowed in the play room.  So we all get a chance to have a long chat with each other while we wait outside the door in case one of them needs us. We are getting to know the other regulars...

We hope we can go home tomorrow as Monday we already need to be back in the hospital for the next chemo.  She is drinking again but not eating yet because some clever doctor told her today that she didn't have to eat yet... (although we felt that she probably was capable to eat...)

The movie is Sofie doing an impression of herself when she was very sick.  Notice the finger which is the most important means of communication then and also she is trying to mimic her sad face.  She has a great power to put things in perspective...