dinsdag 18 augustus 2015

op en neer - ups and downs

Het effect van de chemo was er gisteren al na een half uurtje.  Bleker, platter en lichter geraakt.  Vandaag veel niet zo'n goede maar ook veel goede momenten.  Heel flink naar de kine geweest en daarna stapte ze toch weer net iets beter.  Veel geprobeerd te eten, maar wat haar gisteren smaakte, lust ze vandaag niet meer. "mama, ik heb honger, maar ik weet niet wat ik wil"  Wel goed teken dat ze honger heeft.  Ze kiest uiteindelijk toch weer voor, wat wij noemen, "heimwee eten",   Dat is eten dat ze linkt aan een leuke gebeurtenis, gezelligheid, gelukkige momenten,...  Het heimwee eten van de dag is stoofvlees met worteltjes en rijst, zoals ze dat 's middags in de school krijgen.....  Mama maar weer naar den Delhaize gereden, elke calorie telt....

De psychologen zijn vandaag ook begonnen met haar uit te leggen wat er allemaal met haar beentje gaat gebeuren in Nederland met een boekje speciaal gemaakt voor haar.  Als er vermeld wordt dat ze een tijdje een externe fixatie zal hebben, verpinkt ze niet...  Achteraf vraag ik haar voorzichtig of ze daar geen bang van heeft.  Nee, zegt ze, want mama heeft dat ook gehad, dat wist ze al.  We doen nog eens de toer van de littekens van mama op de arm van de polsbreuk, wat haar gelegenheid geeft om haar vraagjes te stellen...

Ze wil naar huis, ze wil terug naar alles wat haar abrupt is afgenomen de laatste weken: holiday, een paar zomerdagen bij opa en oma, een feestje, ...
-------------------------
The effect of the chemo was yesterday already there after 30mins.  Pale, quiet, easily irritated. 
Today some bad and some good moments.  She worked hard during physio and is walking better again.  She's trying to eat, but what she liked yesterday, she doesn't like today, chemo changed her taste again.  "I am hungry, but don't know what I like".  In the end she chooses for, what we call, "nostalgia food".  This is food that she links to happy occasions, cosiness, happy moments,...  The nostalgia food of the day is beef stew with carrots and rice, as they often got it at lunch in school... Mummy drove to the store again, every calorie counts,,,

Today, the psychologists started explaining to her what will happen to her leg when we are in the Netherlands with a booklet made especially for her.  When they mention she will have an external fixation, she doesn't even blink.  When I ask her later carefully whether she has any questions about that or is scared, she answers: "No, mummy has had this too". We take a tour of the scars on mummy's arm from when she broke her wrist, which gives Sofie the occasion to ask her questions... 

She wants to go home, she wants to go back to everything that has been abruptly taken from her the lasts weeks: holiday, a few summer days at the grandparents, birthday party,,,

2 opmerkingen:

  1. Sofieke word maar snel beter zodat je nog enkele dagen bij Oma en Opa kunt door brengen met misshien nog een feestje voor je nichtje An haar verjaardag ,wij duimen voor jou en we kijken er naar uit

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wij waren heel blij gisteren op Skype een vrolijke zotte sofie en minion te zien :-) Wij duimen ook dat het feestje bij oma en opa kan doorgaan. Bert wil zelfs zijn optreden met de scouts hiervoor opzij schuiven en zijn dansje in de plaats in Neerpelt doen voor Sofie en de familie.

    BeantwoordenVerwijderen