Zondag 1 november - kruimeltje 1 - Sunday 1 November - Crumb of fun 1

Het gaat veel te goed met Sofie.  Veel te goed om in het ziekenhuis te zijn.  Sinds vrijdagavond al geen koorts meer.  En het gaat zeker veel te goed om op de kamer in isolatie te blijven.  Gelukkig wordt dat in de voormiddag al opgeheven.  De bloedwaarden zijn toppie en vanzelf aan het stijgen (witte 3400, rode 12,5 (!!!)).  De enige reden waarom we nog in het ziekenhuis zijn is omdat we om de 8 uur een dosis intraveneuze antibiotica nodig hebben.  Tussendoor hangt er zelfs geen infuus aan.  En aangezien we al uitgebreid geleerd hebben dat het leven aan de assertieven is, vraagt de mama dus of we tussen we dosissen niet even naar huis mogen.  Komt netjes uit, tussen 12u smiddags en 8u 's avonds.  En dat mag!!!  Groot jolijt en even naar huis om tegen half acht terug te komen en dan wel 's nachts daar te moeten blijven om 's nachts de antibiotica ook nog te krijgen.

Soms wordt er ons een kruimeltje toegegooid...

Thuis zijn is leuk, dan kunnen we met dikke vriend en allerbeste broer Tim spelen.  En met opie en omie en de papegaai.  Maar dan al zo snel terug afscheid moeten nemen is hard....  Wat wij haar niet durven zeggen is dat we de komende 10 weken 8 keer chemo gaan hebben, dus dat het nog lang zal duren eer dat we echt een lange periode thuis mogen blijven.
--------------
Sofie is doing good. Far too good to be in the hospital. Fever's gone since Friday and luckily the isolation is stopped Sunday morning. The blood values are very good and increase naturally (without transfusions) (wbc: 3400, rbc 12,5 (highest since May!!)). The only reason we are kept in the hospital is because we need antibiotics every 8 hours and they can only be given intravenous.  But over the past months we're trained in assertiveness so mum asks if we can't go home between 12 and 8pm. It's a YES! Great joy and off to home until 7:30pm to sleepover at the hospital to get antibiotics during the night.

So now and then there's a crumb fun for us. 

Being home is fun. We can be together and play with buddy and brother Tim. And with grandad and grandmum. But being force to go back to the hospital and say goodbye quickly after arrival is tough .... and we haven't told her that we'll have 8 times chemo in the next 10 weeks so long periods are at home are long gone.