donderdag 26 november 2015

Alleen maar doxo... - only doxo ...

De chemo deze week was de eerste van de 5de cyclus.  De eerste van een cyclus is normaal gezien een zware/lange, maar omdat de cisplatinum nu wegvalt is dit nu de kortste.  En over zwaar, dat hebben we te ondervinden.

Het hele grote praktische voordeel was dat er niet gespoeld moest worden.  Dus geen extra 2,5L water per dag dat er door haar lijfje gejaagd wordt.  En dus ook geen 8 pampers wisselen per nacht of zwemmend wakker worden.  En bovenal geen paal om overal mee te moeten nemen en in die kleine kottekes van WC's te moeten passen samen met een rolstoel.  Het lijkt een detail maar is een grote praktische verademing.  Het gaf Sofie meer vrijheid om alleen over de gang te sjezen, we hebben zelfs verstopperke gespeeld met de rolstoel.  Toestelleke met chemo hing gewoon aan de rolstoel.

De misselijkheid leek goed onder controle, ze is redelijk normaal blijven eten.  Maar ze was wel moe.  Ze heeft zelfs een dutje gedaan dinsdagnamiddag, en, zoals de aandachtige lezer van deze blog wel zal weten, is dat niet iets wat Sofie regelmatig doet.  En ze was ook weer zeer zeer prikkelbaar.   De kinejuf heeft weer een paar blauwe plekken bij.  En de hele gang is bijeengeschreeuwd omdat ze haar tanden moest poetsen...  En ook de jeuk was weer daar.  Dat hadden we vorige keer ook bij dit type chemo.  Een allesverterende jeuk die met geen krabben, pilleke, zalfke of druppelkes onder controle te krijgen was.  's avonds om kwart na negen valt ze, na 5 uur krabben, dan toch uiteindelijk in slaap.  Haar been trekt en schokt nog zeker 10 minuten elke keer als er een "jeukscheut" doorschiet.

Woensdag om half vier was de chemo gedaan, om 5 na half vier, het naaldje verwijderd en weg waren we.  's avonds heeft ze nog superflink frieten gegeten, waarvoor we heel dankbaar zijn.  Haar gewicht is supergoed en dat blijft ze voorlopig houden
----------------------
The chemo this week was the first of the 5th cycle.  The first of a cycle usually is a tough/long one, but because the cisplatinum is now dropped, this chemo becomes the shortest stay in the hospital.  And whether it would be tough, we would have to see...

The big practical advantage is that there is no flushing with this chemo.  This means no extra 2,5L of liquids per day that is put in her body.  And also no 8 diapers that need to be changed during the night or wake up swimming...  And most of all, no pole that has to ride with us everywhere we go and has to fit in the tiny bathroom together with a wheelchair and a parent.  It seems like a detail, but is a big relief during the hospital stay.  It gave Sofie more freedom to wheel around the hallway on her own, we even played hide and seek.  The little box pumping the chemo was simply hanging from her wheelchair.

The nausea also seemed to be under control.  She kept eating fairly normally.  But she was very tired.  She even took a nap on Tuesdayafternoon, which, as the loyal reader of our blog will know, is very out of character for Sofie.  She was also very very irritable.  The physio lady has another few bruises and she screamed together the whole hallway for simply having to brush her teeth....  And also the itching was there again.  We also had this the previous time with this type of chemo.  An all-consuming itch that could not be controlled with scratching, lotion, pills or drops of anything.  At 9.15 in the evening, after 5 hours of scratching, she finally falls asleep exhausted.  Her leg is still twitching for at least another 10 minutes every time it gets attached by the itch in her sleep...

Wednesday at 3.30pm the chemo is finished.  Sofie made sure that her needle was removed 5 minutes after and we head straigth home.  In the evening she ate lots of french fries, for which we are grateful.  Her weight is very good at the moment and she is holding on to it very well...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten