Thuis - Home

Ze is deze keer toch wel vergeten over te geven van de cisplatinum! (herinner u de topscore van 12 maal overgeven bij de eerste kuur)   Vandaag was ze moe, niet "roep en tier" moe, maar "kalm rustig en tevreden" - moe.  Toch nog gesport, naar de klas geweest en veel gesjeest op de gang want, moe of niet, "op de kamer is het maar saai..."  Vandaag een banaan, een petit-gervaiske en een doosje soep van moeke met krokante ballekes gegeten.  Daar zijn we tevreden mee, zo bij een zware chemo.

Heel blij dat ze naar huis mocht om half zeven vanavond ("Mama, mijn leven is daar buiten") .  Het ontroerendste moment van de dag toen ze broer Tim een handje mocht geven bij het naar buiten lopen omdat mama en papa te veel gerief vast hadden.  Precies een verlegen, verliefd koppeltje.  De tedere blikken die naar elkaar gewisseld werden zijn jammer genoeg niet goed te zien op de snelle wazige foto.

-----------------------------------

She forgot to vomit this time during the cisplatinum! (Remember during the first round 12 times).  Today she was tired.  Not "yell and scream"-tired, but "calm quiet and satisfied" tired.  Still did her sports, went to the class, lot's of cruising the hallway because, tired or not, "it is boring in my room".

Very happy that she could go home at 6.30 this evening ("Mum, my life is out there").  The most moving moment was when she could hold hands with her brother on our way out becuase mummy and daddy had to carry too much stuff.  Almost like a young, shy couple in love.  The tender looks that were exchanges were priceless, unfortunately not to be seen on the fast, hazy picture at the bottom.)

Mama en dochter selfie.  De "Mon Chi Chi" haartjes zijn er nog steeds.

Het verliefde koppeltje