Vlot dagje in het ziekenhuis

Vandaag was het zover.  Onze afsluitende onderzoekmarathon om Sofie nog eens binnenstebuiten te draaien.  We hadden er heel hard geen goesting in.  We zijn al helemaal terug gewend aan een iets of wat normaal leven en ziekenhuis begint al terug een beetje "vreemd" te voelen (hoera, wie had dat ooit gedacht).

Het begon al goed deze morgen.  Op elke kamer werd er door de wekker heen geslapen en dus startte onze dag ipv om half zeven pas om twintig na zeven.  Dat is ons dus nog nooit ofte nooit gebeurd.  Ons onderbewustzijn had er blijkbaar ook geen goesting in.  Twintig na zeven is toch wat krap als je om 8u in het ziekenhuis moet zijn...

We waren toch nog ongeveer op tijd.  Het begon al goed bij Sofie met een mislukte prikpoging in haar arm voor de nierfunctie test.  Herprikken.  Maar zelden ons Sofie zo flink gezien.  Geen krimp gaf ze, totdat de verpleegster ook bij de tweede prikpoging geen ader had en dan maar onder haar vel begon te keuteren met de naald om haar ader te vinden.  Uiteindelijk toch gelukt.

Vanaf dan ging alles vlot.  Bloed nemen, nierfunctie contrast, CT van de longen, foto van het been, oogtesten, echo van het hart.  Om 15u waren we met alles al klaar.  Van de meeste testen weten we nog geen uitslag.  We weten wel dat haar hartje nog tip top in orde is,  dat haar bloed al terug ongeveer normaal is (rode 12,5, witte 7500, plaatjes 220) en dat haar ogen ook ok waren.  De uitslag van de rest is nog afwachten tot eind volgende week.

We hebben ook de opbrengst van onze veiling officieel overhandigd en dus een hoop mensen en kindjes blijgemaakt.  Kine Veerle was heel blij met haar nieuwe Minion fietsje zodat de kindjes van E341 terug kunnen fietsen en juf Katrien kreeg een grote doos met canvasjes en nog knutselgerief overhandigd.  Nog eens bedankt aan alle bieders en kopers!