Morgen een grote dag

Vandaag moesten we nog een gehoor test laten doen.  De hele hele hoge tonen zijn nog verder achteruitgegaan en we zitten kantje boordje van gehoorverlies in de "normale" tonen.  Met vleermuizen babbelen wordt dus moeilijk, maar voor de rest zou ze er weinig van moeten merken.  Ze heeft dus geen excuus om niet naar mama en papa te luisteren.

Morgen dus de grote dag.  Voor de eerste keer terug naar school!  De laatste keer dat ze echt een volle dag naar school ging was op 27 april 2015, een paar halve dagen na de biopsie en de operatie uitgesloten.  Sofie heeft er super veel zin in.  We zijn al een hele week aan het "oefenen".  Haar normale ontwaaktijd was zo rond half negen en dat hebben we nu dus geleidelijk aan terug naar 7 uur gebracht.  Ook hebben we geoefend van eerst te eten (iets fatsoenlijk zoals brood of havermout) en kleedjes aan te doen voor dat we gaan spelen (en dus niet al hangend in de zetel met de TV op een gesuikerde kom cornflakes naar binnen lepelen op het gemak).  En dat is allemaal heel goed gelukt.  Haar gezondheid en gestel laat het toe en de motivatie was top.

We zijn er zeker van dat we morgen een enthousiaste Sofie terugkrijgen en de school is super in de begeleiding.  Maar we verwachten ook een terugslag.  Sofie was vroeger fysiek een sterke kleuter en was in veel dingen haantje de voorste en smeet zich in de groep (letterlijk en figuurlijk).  Daarna werd Sofie ziek en kon niet meer stappen, maar dat was in een  "beschermde" omgeving.  Wie is de Sofie die niet kan stappen en terechtkomt in een rollende bollende kleutergroep?  Wie is de Sofie die gewoon terug kleuter onder de kleuter moet zijn en niet meer fulltime het centrum van de belangstelling?  We hebben al gemerkt de afgelopen week dat het soms stroef loopt als er een vriendje komt spelen of ze naar een feestje gaat, omdat ze nog/terug moet "leren" hoe ze moet functioneren in groep ...

Vandaag heel flink een wandelingetje gedaan tot bij de buren